Wednesday, January 03, 2007

نامه 144 نفر از اساتید به رئیس جمهور

لطفا نظر خودتان را در مورداین مطلب عنوان نمایید

5 Comments:

At 1:12 PM, Blogger Mehdi ZARE said...

سلام عباس جان
من در صفحه خودم یادداشتی به همین مناسبت نوشتم این نشانی:

http://www.mehdizare.net/modules.php?name=Weblog&op=alog&lid=278

ضمنا در این نشانی هم هست:
mehdizare.blogspot.com

 
At 8:32 PM, Anonymous Anonymous said...

بسمه تعالی

راهها وجادهها همانند شریان و رگ بدن انسان انجام وظیفه می کند چنانچه این شریانها با گذشتن از نقاط حساس و حیاتی بدن بتوانند کار خون رسانی و اکسیژن رسانی خود را به نحو احسن انجام دهند موجب شادابی و سلامت فرد می شوند.این موضوع در مورد جاده ها نیز صدق می کند . عصر جدید عصر ارتباطات می باشد و عصری می باشد که ثانبه های زندگی هر فردی ارزشمند بوده و می بایست برای آن برنامه ریزی نمود و نهایت بهره برداری را از آن بعمل آورد.این نوع بهره بردای میسر نخواهد شد جز با توسعه راههاو جاده بمنظور رساندن فرد به نقاط مختلف.در این واردی هر چند عوامل زیست محیطی و طبیعی نیز ازاهمیت بسیاری برخودار می باشند ولی می توان ادعا نمود که زمان جان و مال مردم نیزازاولویت اساسی و بیشتری برخوردار می باشد .
بیاد می آوریم همین مسیر بلده به آمل را در سالهای نه جندان دو در عرض 5 ساعت طی می شد و حال این زمان به 2 ساعت کاهش یافته ولی هنوز از استاندارهای بین المللی جاده ای فاصله بسیاری داریم چراکه بر اساس استاندارد جاده ای مسیر 100 کیلومتری بلده تا آمل می بایست حداکثر در 45 دقیق طی شود نه 2 ساعت . مسیربلده به تهران نیز ÷س از یک دور قمری و اطاله راه در حداقل 4.30 طی می شود. حال با این تفاسیر و با توجه به ارزش افزوده زمان و جان ومال مردم بنظر می رسد احداث این جاده با تاکید بر مسائل زیست محیطی و طراحی نفشه راه بر اساس نوع تنوع گیاهی و حیوانی و زیست محیطی با همکاری کارشناسان محترم سازمان محیط زیست نه تنها ضرری بر مناطق طبیعی امتداد جاده نداشته بلکه موجب استفاده و تفرج مسافران و تمهید مقدمات آشتی بیشتر آنان با محیط زیست پیرامون خود خواهد شد .
ضمنا مطلبی در همین خصوص در وبلاگ اینجانب به آدرس ذیل قابل دسترسی می باشد .
diplomasy.persianblog.com

با تشکر
کاظم سلطان احمدی

 
At 8:45 AM, Blogger Mehdi ZARE said...

حضرت سلطان احمدی، عموزاده گرامی

مساله جاده بلده-گرمابدر این است که از وسط پارک ملی لار عبور می کند. بنایراین در صورتی می توان این جاده را احداث نمود که در اندازه و وسعت پارک ملی لار تجدید نظر شود. چرا که احداث جاده از وسط مناطق حفاظت شده مطابق قانون ممنوع است. ظاهرا سازمان حفاظت محیط زیست از این نظر کاملا آماده همکاری هستند. ظمنا باید توجه کنیم که چنین جاده ای با چه استانداری می خواهدساخته شود. راه خاکی؟ آسفالته؟ راه شوسه معمولی؟ بزرگراه؟ به هرحال با توجه به وضعیت آزاد راه تهران شمال به نظر نمی رسد که این جاده در بهترین حالت از یک جاده درجه دو - حداکثر آسفالته- بشود. به همین دلیل من در صفحه خودم پیشنهاد کردم که راه بلده پل زنگوله و سپس بزرگراه تهران شمال (پس از احداث) بهترین گزینه برای مردم بلده و دره نور خواهد بود.
با احترام
مهدی زارع

 
At 8:50 AM, Blogger Mehdi ZARE said...

عباس آقا
چرا خودت در این مورد نمی نویسی؟ آقا جان ما را بحث کردن با هم تشویق می کنی، خودت تماشا؟ منتظریم بنویسی.

مهدی زارع

ضمنا در این وب لاگ هم مطالب جالبی در مورد آمده است:
http://darvish100.blogfa.com/

 
At 8:56 AM, Anonymous Anonymous said...

به نام دوست
با سلام
در خصوص مسئله جاده بلده نور به گرمابدر- لواسان که عملیات احداث آن از سالهای گذشته اجرایی گردیده است و جزو یکی از طرح های ملی هم بشمار می آید، بایستی عرض نمایم این جاده نه تنها یک جاده ارتباطی معمولی نیست که عده ای از عزیزان نگرانیشان را نسبت به این موضوع ابراز می دارند و با جمع آوری امضاء و تهیه طومار و کلی گله و شکایت درصدد جلوگیری از اجرای این طرح بر می خیزند، باید به عرض این عده از هموطنان و صاحبنظران عزیز برسانم که اهمیت این جاده به اصطلاح نامربوط تا آنجایی است که علاوه بر ارتباط بیش از 100 روستای تابعه شهر بلده نور و روستاهای بخش قشلاقی شهرستان نور، می تواند بعنوان یک جاده ارتباطی بین دو استان بزرگ مازندران و تهران باشد، علی رغم وجود سه جاده هراز، فیروزکوه و چالوس که توانای هجوم مسافران این استان را ندارند و همه ساله شاهد حضور بار ترافیکی شدیدتر به خصوص پایان هفته ها و ایام تعطیل خواهیم بود و این خود گواه بر کمبود فضای جاده ای و نبود جاده کافی در این نقطه از کشور می باشد(لازم به ذکر است که جاده های فعلی برای جمعیت 33 میلیون نفری کشور احداث گردیدند نه جمعیت 70 میلون نفری). لذا حضور جاده بلده نور به گرمابدر- لواسان نه تنها ضرورت دارد بلکه عدم وجود چنین جاده ای بسیار مشکل آفرین است، چنانکه در اکثر مواقع ما شاهد مسدود بودن جاده های هراز و چالوس به دلیل تشدید بار ترافیکی و همچنین وجود مشکلاتی اعم از بهمن گیر بودن و ریزش مداوم کوه های طرفین جاده های مذکور بوده که متأسفانه هر ساله باید شاهد مرگ صدها تن و معلول و از کار افتادن ده ها تن دیگر از هموطنان مان باشیم. این مسائل تنها بخشی از مشکلاتی است که از بابت کمبود فضای جاده ای در این نقطه از کشور پهناورمان حکایت دارد.
حال با ذکر این مختصر آیا حضور این جاده برای محیط زیست منطقه آنچنان خسارت جبران ناپذیری را به همراه دارد که مسائل ذکر شده در بالا برایمان بی اهمیت جلوه می نمایند. بد نیست متذکر شوم در تمامی دنیا همیشه مهمترین دغدغه بشری حفظ جان انسانها و ایجاد مقدمات آرامش انسان ها بوده است و بقیه مسائل در مراتب بعدی به لحاظ اهمیت قرار دارند. لذا در صورت عدم احداث این جاده سالیانه ما بایستی همچنان شاهد مرگ و میر و معلولیت صدها تن از هموطنان مان، قطع ارتباط و عدم دسترسی مناسب ساکنین این مناطق با پایتخت، عدم ارتباط جاده ای مطلوب بین دو استان مهم کشور(استان مازندران و استان تهران) و همچنان روند صعودی سیل عظیم نیروی کار مهاجر از مناطق مرتبط با شهر بلده نور به تهران باشیم.
در انتها پیشنهاد بنده بعنوان یک شهروند به دلسوزان این سرزمین این است که بجای تفکر انسدادی و ایجاد محدودیت و منفی نگری، به فکر حمایت از این طرح با دید مثبت و استفاده از تمهیداتی در جهت کاهش ایجاد آسیب های زیست محیطی احتمالی باشند. انشاءالله.

با احترام
ابوالقاسم رزاقی
Razzaghi_agh@hotmail.com

 

Post a Comment

<< Home