برگزاری یک ایین سنتی در بلده به نام: دست مال زنی شو

ایین سنتی دستمال زنی درشب 13 ابان هر سال که به اصطلاح محلی تیرماسیزه شو نامیده می شودودر ذهن بچه ها یعنی دست مال زنی شودر بلده هماننددیگرشهرهای ایران اداب ورسوم خاص خودرا دارا است.این مراسم که الحمدلله در نزد مردم به یادگار مانده است حال وهوای خاصی دارد.بچه ها که از چند روز جلو تر خود را اماده کرده اند وبرای چنین روزی لحظه شماری میکنند،کیسه ودستمال مخصوص خود را برداشته وبعد از غروب افتاب با تشکیل گروه های مختلف یا به اصطلاح یارگیری به تک تک خانه ها رفته و با فریاد های (دستمال زنی شوهسه)صاحب خانه را فراخوانده ودستمال های خود را به داخل حیاط خانه میاندازند .صاحب خانه که خود را از قبل اماده کرده است بسته به سلیقه خود درون دستمال هارا پر میکند وبه سرگروه تحویل میدهد.البته بعضی از بچه ها شیطنت میکنند وبیشتر از تعداد خود دستمال به خانه می اندازند تا سهم بیشتری به انها تعلق بگیرد.هرچه صاحب خانه دست ودلباز تر باشد بیشتر مورد توجه بچه ها قرار میگیرد.مخصوصا که گردو وهسته شیرینی در کار باشد.محتویات داخل دستمال هم در طول دوره های مختلف دست خوش تعقیراتی گشته است ولی هیچگاه ماده اصلی یعنی گندم بو داده به اصطلاح محلی –هاویشت-جایگاه خود رااز دست نداده است ودر اکثر خانواده ها این مورد یافته میشود .وجود درختانی مانند زردالو(به شکل برگه)-فندوق گردو و...که در گذشته ها در اکثر حیاط خانه ها وجود داشت صاحب خانه را ملزم به استفاده ازمیکرد ولی اکنون با ازبین رفتن این درختان محتویات داخل دستمالها هم تعقیر کرده است.ودر بعضی از موارد که افرادی فرارسیدن این سنت در لحظات پایانی روز مطلع می گردند با گذاشتن شکلات بیسکویت وادامس که فراهم نمودن ان سخت نیست اینگونه دل بچه ها را به دست می اورند. شاید این یکی از بهترین لحظات دوران کودکی ونوجوانی افراد قرار گیرد وبا فرارسیدن این روز، بزرگتر ها با ذکر خاطراتی از این ایام به نیکی یاد کرده وهیچگاه ازذهنشان بیرون نخواهد رفت.اخر شب که بچه ها خسته از برگزاری چنین آیینی به خانه برمیگردنند با نشان دادن محتویات داخل کیسه به اعضا ی خانواده از لحظات شیرینی که بر انها گذشته تعریف میکنند.گاهی اوقات حین برگزاری این مراسم ، بعضی از افراد سودجو که تعداد انها خیلی کم میباشد از تاریکی شب استفاده میکنند وبه کیسه بعضی از بچه ها دست برد میزنند.وخوراکی های خوب ان را برمیدارند واین نیز جزحواشی ای مراسمات است.فردای ان شب ،که این سال ها با راهپیمایی سیزده ابان مقارن گشته درون جیب بچه ها پر ازخوراکی های متنوع میباشدودر حین شعار دادن به اتفاق های که دیشب بر انها گذشته است یادی هم میکنند.حفظ ونگاه داری این ایین سنتی وظیفه خانواده ها میباشد وباید انرا به نسل های بعدی انتقال دهند.
عباس عماد سیزدهم آبان ماه 1385