بلده در جرايد-1

دولت عدالت وپایان محرومیت
بخش بلده که یکی ازمناطق ییلاقی وتاریخی وپر جاذبه توریستی است درطول سالهای متمادی به واسطه برخورداری از منابع خدادادی آب وخاک ووجود مراتع نقش قابل توجه در تولیدمحصولات
دامی وباغی داشته است.اما به دلیل بی توجهی مسئولان امرومحدود کردن سقف خدمات وامتیازات داده شده امروز شاهد افت توانمندیهاوقابلیتهای این سامان هستیم.یکی از اصلی ترین معضلات منطقه فقدان اشتغال وآغاز مهاجرت روستاییان به تهران
وشهرهای شمالی شده است که از اواخر دهه 60
به این طرف آغازگشته ومتا سفانه در طول پنج
سال اخیرآمار مهاجرت رشد فزاینده ای را نشان
می دهد.
با نگاهی به خدمات ارایه شده دولت جمهوری اسلامی
خصوصا اززمان تغییر نام از منطقه بر خوردار
به منطقه محروم در می یابیم که اعتبارات نسبتا
قابل قبولی درابادانی منطقه تخصیص داده شد که
البته گرچه برخی از این اعتبارات به علت عدم نظارت صحیح یا فقدان مدیریت توانمند منطقه ای وشهرستانی به هرزوهدر رفته است.
اما آنچه مسلم است منطقه علی غم برخورداری از انرژیهای متراکم انسانی وطبیعی خصوصا منابع معدنی روزبه روز به سمت نا بودی به پیش می رود،
گاه مشاهده می شود برخی ادارات شهرستانی ضعیف ترین نیروهای خود را به عنوان سرپرست نمایندگی
هایشان در منطقه به کار می گمارندومسئولین ارشد منطقهای با نگاهی غیر فنی ویا گاه غیر دلسوزانه که حاکی از عدم تعلق شان به این خاک پر گهر است می نگرند.
معلوم نیست که منابع ومنافع منطقه عاید چه کسانی می شود.وچرا باید مردمانی سخت کوش ومتدین وانقلابی که عدد شهدای عزیزشان درحمایت از انقلاب اسلامی از مناطق دیگر به نسبت جمعیعت بیشتر است اینگونه از درد فقر وفلاکت اواره تهران وروی اوردن به مشاغل کاذب می شوند.
اکنون که دولت خدمتگذار وحامی محرومان در پی اجرای عدالت است باید با نگاهی ویژه به چنین مردم و
منطقه ای نگاه کند، بر عکس آنچه برخی می پندارندکه
چون منطقه کم جمعیعت شده است کم اهمیت هم شده است.البته این سخن منحصرا درد محدود منطقه بلده نیست بلکه مناطقی از قبیل کجور، بندپی، دودانگه وهزار جریب نیز در همین سطح شاید به محرومیت مبتلا باشند.به نظر می رسد گمارش مدیران قوی ومجرب وایثار گر از متن مردم همان منطقه یکی از بهترین واساسی ترین اقدامی است که خواهد توانست زنگارمحرومیت را با حمایت دولت از چهره این دیار بزداید ونسیم رحمت وعدالت رایکبار دیگر بر سرا پرده وجود محرومان وداد جویان روانه کند.

نشریه سوردار-شماره 67
13/12/1384